Er was er één jarig



Gisteren op 1 november was ik jarig. Ik wil iedereen graag bedanken voor de geweldige reacties via deze site, via e-mail, via http://www.heldennet.nl, via mijn voicemail (Saskia kan erg mooi zingen !) en via SMS. Het is een fijn gevoel dat er aan me gedacht wordt.
Blijkbaar moet ik over mijn leeftijd gaan liegen nu, dus ik zeg hier lekker niets.
Ik heb het een beetje eerder gevierd; op 31 oktober, toen er hier in Auckland het Diwali Festival was. Diwali is het Indiase feest van het licht wat eigenlijk pas op 12 november is, maar dit festival was ter ere hiervan.
Het festival was hier in de straat; Queen street, want ik zit namelijk midden in het centrum en er waren kraampjes met Indiaas eten, veel mensen in schitterende Indiase klederdracht, diverse podia, buiten en in het stadhuis, met dansuitvoeringen die je gratis kon bezoeken. Ik ben naar de finale gegaan van een danswedstrijd en daar zag je Indiase traditie in een modern jasje gestoken en dat swingde de pan uit. Het was moeilijk om stil te zitten. Ik was samen met drie andere backpackers uit mijn hostel; drie Duitse jongeren; Jan (24), Daniella (18) en Sandra (20). Ik had ze mee op sleeptouw genomen met de belofte dat we op straat gingen dansen. Ik heb ook nog een henna tattoeage op mijn arm laten zetten en nog een tubetje hennapasta erbij gebietst, dan kan ik nog een beetje spelen op andere lichaamsdelen. (Niet gelijk het ergste denken ja ! Ik bedoel handen, voeten, enkels, dat soort plekjes) Het dansen op straat zou om 18:00 beginnen, maar de menigte was op dat moment nog niet enthousiast of nog niet dronken genoeg, wie zal het zeggen. Nadat zowel Daniella en ik ons hadden laten tatoeeren en we weer naar de straat op gingen, was het dansen dan eindelijk gestart. Het was rond half negen. Sandra besloot terug naar het hostel te gaan om haar tas te pakken, want ze zou de volgende ochtend vertrekken naar Australie. Jan zag het dansen niet zo zitten, dus bleven Daniella en ik over en hebben daar bijna twee uur staan dansen tot de muziek helaas stopte.



Op het podium voor ons werd er Indiase muziek gespeeld met opzwepende drums en er waren diverse dansgroepen die kwamen optreden, wat de sfeer nog swingender maakte. Rond tien uur begonnen ze met een groot vuurwerk, dus wist ik niet meer waar ik kijken moest; op het podium, naar het dansen of erboven naar het vuurwerk; allebei even opwindend om te zien.
Echt helemaal te gek dus. Nu wil ik uiteraard ook een keer naar India in mijn leven en meer over deze cultuur te weten komen. Ze weten in ieder geval wel hoe ze een feestje moeten vieren.
Vooral leuk dat ze dat allemaal speciaal ter ere van mijn verjaardag deden natuurlijk...

Na het gezellige en bruisende Diwali Festival, zetten Jan, Sandra, Daniella en ik het feestje met zijn vieren voort, waarbij ze om twaalf uur 's nachts "Happy Birthday" voor me gezongen hebben. Ik moest erg lachen, maar voelde het alsof ik net mijn verjaardag al gevierd had.

Op mijn verjaardag zelf ben ik met Daniella samen op banenjacht gegaan en we zijn bij een uitzendbureau voor de horeca terecht gekomen, waar ik woensdag weer contact mee op moet nemen en daarna hebben we samen koffie gedronken met taart (carrotcake) ter ere van mijn verjaardag uiteraard. Verder heb ik 's avonds een filmpje gekeken in de hostel, dus niets bijzonders, een beetje saai zelfs, dus de reacties via de digitale weg waren hartverwarmend !

Later meer nieuws; ik ben nog steeds op banenjacht en in afwachting van de reacties van een aantal bedrijven, dus ik blijf maar positief en goede hoop houden, hoewel de paniek zo af en toe ook al om de hoek komt kijken, maar goed. Ik geef de moed niet op. Duimen met zijn allen !
De volgende blog ga ik weer terug in de tijd, want ik heb nog wat sappige anekdotes in te halen.

Liefs Ingeborg